Varanasi

Gisteravond zijn we na een lange reisdag (12 uur in de bus) aangekomen in Varanasi, de heiligste stad van India, stad van de openbare crematies naast de Ganges en stad waar je tijdens het winkelen even aan de kant moet om dat een lijk er langs wil.

Bij het binnenrijden van deze stad viel ons al snel op dat de rotzooi en bende in alle hiervoor bezochte plaatsen reuze meeviel, ook al waren daar wat openbare stortplaatsen zo her en der. In Varanasi is het een grote teringzooi, maar wel indrukwekkend en heel apart. Qua rotzooi langs de kant vergelijkbaar met Kreta, maar dan 1200 keer erger of zoiets.
Hier lopen ook meer koeien, geiten en honden op straat dan in de andere plaatsen waar we al geweest zijn en het lijkt wel alsof de koeienvlaaien hier niet worden opgeruimd; overal liggen deze fijne plakaten.
Nu komt er ook net weer een lijk voorbij de internetshop gedragen.
Deze plaats is zo heilig vanwege met name de Ganges die erdoorheen stroomt. De Ganges is een groot open riool, waar volgens recent onderzoek SLECHTS 13x meer uitwerpselen in zitten dan is toegestaan. In 1997 was dit nog 300x.

Mensen doen hier alles in en op de rivier, 's morgens gaan ze er eerst in onderdompelen (minstens 3x helemaal onder water), daarna gaan ze zich er in staan wassen en/of tandenpoetsen en iets verderop staat iemand de was te doen of komt er weer een rioolpijp uit op de rivier. Ook zwemt een enkeling rond of vaart een bootje uit om de as van een overledene uit te kieperen in het water. Als laatste dienen ze ook nog een slok water te drinken uit de rivier. De Indiers hier zeggen dat het water heilig is omdat je er niet ziek van kan worden, wij gaan echter maar niet badderen of drinken uit de rivier, lijkt ons niet zo goed.
Vanochtend zijn we met een bootje de Ganges opgegaan en zijn toen langs een aantal Ghats gevaren, dat zijn plekken waar mensen dus de bovenstaande rituelen uitvoeren; er zijn in totaal 84 Ghats die zich over 10km uitstrekken en allemaal aaneen liggen. De meest aparte is wel de crematie Ghat. Hier worden 24 uur per dag 7 dagen per week mensen gecremeerd op houtstapels. Vanochtend toen wij er waren branden er zo'n 5-tal. Waarbij je af en toe als het vuur weer wordt opgeport redelijk goed kan zien wat er allemaal verbrand wordt.
Wanneer het vuur uit is en het as grotendeels afgekoeld wordt het in manden geschept (veelal met de hand) en wordt alles gezeefd in de Ganges zodat eventuele gouden ringen of tanden er weer uitgehaald en verkocht kunnen worden.
De crematies zijn overigens niet voor iedereen. Kinderen, zwangere vrouwen en mensen die gebeten zijn door slangen zijn volgens de mensen hier al gezuiverd en hebben de crematie niet nodig; hen wordt een grote steen omgebonden en ze worden zo in het midden van de rivier overboord gegooid.
Van onze reisleidster hebben we al begrepen dat het op die manier ook zomaar kan zijn dat je eens een hond met een arm of been ziet rondlopen.

Vanmiddag gaan we nog een keer met een bootje de Ganges op om bij avond allemaal theelichtjes in het water te zetten, ook een ritueel dat je (ook overdag) hier veel ziet. Tevens zien we dan ook tot wel 12 a 13 brandstapels die allen tegelijk branden.

Morgen gaan we de stad even verlaten om naar een tempelcomplex in de omgeving te gaan kijken, weer wat later gaat het langzaam aan op naar de Nepalese grens.

Voor nu gaan we het er even bij laten en hebben we nog even een fotootje op internet gezocht om jullie te laten zien hoe de oever van de Ganges er normaal gesproken (dus ook vandaag) 's ochtends uitziet.

Groetjes,
Arno en Wendy